22 Ekim 2015

SÖZÜN BİTTİĞİ YER...

Tarih: 10:41
Yazar: Dağınık Anne
Ölüm ne kadar yakın, ne kadar uzak...
Dokunduğun el ne kadar soğuk,
Sözler ne kadar sessiz. 
Her defasında yeni tanışmış gibi şaşkın,
Her defasında beklenmedik, alışmadık, kabullenmesi zor!
Sesi kulağında, 
Yüzü gözünde,
Kendi yanıbaşında sanki..
Ama yok!
Gitti..
Her şeyini bırakıp gitti!
Her amacını boşverip gitti!
Sen kaldın! Sen kalakaldın!
Gözyaşların kurudu, sesin yok oldu, rengin soldu, 
Ölüm, kalana ne zormuş
O gitti... 
Onlar gitti...
Sen kaldın!... Sen kalakaldın!...

------
Nur içinde yatın Ahmet Babam, Fatma Annem..


SÖZÜN BİTTİĞİ YER

Dağınık Anne

Her şeye ilgisi olan uykusuz, vakitsiz, dağınık bir kadın, 2014'ten beri de uykusuz bir ufaklığın annesi.
Blog onun terapisi, yemek kitabı, kütüphanesi, hayattan kareleri... İmla takıntılı, detaycı, teknoloji ve bulmaca meraklısı, yorumları blogunun baş tacı, kırmızı delisi, Sherlock ve Iron Man hayranı bir sağlık çalışanı. Sağ ve sol beyni eşit çalışan canlı bir savaş alanı. Seven, isteyen herkese blog yazmayı tavsiye eder. İlgi duyan herkesi de bekler!
Dağınık Anne: Yazıldığı gibi okunur... Okunduğu gibi anlaşılır...

BU YAZILAR DA İLGİNİZİ ÇEKEBİLİR

0 yorum:

Yorum Gönder

Yorumlarınız benim için çok önemli! Olumlu olumsuz fark etmez, düşüncenizi paylaşır mısınız?
(Lütfen link bırakmayınız, link olan yorumları silmek zorunda kalıyorum. Anlayışınız için teşekkür ederim)

Blogger tarafından desteklenmektedir.